Page 44 - راهبردهای نوین بانکداری شماره چهار
P. 44

‫ماهنامه اختصاصی حوزه اقتصادی ‪ -‬شماره چهارم‬               ‫‪44‬‬

                                           ‫بود ‌هاند‪.‬‬        ‫معنی را در ذهن متبادر م ‌یکند که قانو ‌نگذار به طور‬      ‫که مسوولیت کیفری شرکت مورد توجه مراجع قضایی و‬
‫بنابراین با صدور این رأی‪ ،‬تأکید گردید که منظور از مدیر‬       ‫مشخص‪ ،‬فقط برخی از اعضای هیات مدیره و مدیران‬              ‫قانونی قرار گیرد‪ ،‬صاحبان امضاء مجاز شرکت در معرض‬
‫مسوول در شرک ‌تها مدیران صاحب امضاء شرکت م ‌یباشد‪،‬‬           ‫شرکت را مسوول پرداخت مالیات شرک ‌تها دانسته‬
‫لذا اعضای هیات مدیره شرک ‌تها که در دوران تصدی خود‬           ‫است‪ .‬سازمان امور مالیاتی البته چنین دیدگاهی نداشته‬                         ‫اتهام و تعقیب کیفری قرار م ‌یگیرند‪.‬‬
‫فاقد امضاء مجاز و فاقد اختیار امضاء اسناد تعهدآور بود‌هاند‬   ‫و بر اساس نظر شورای عالی مالیاتی و بخشنام ‌ههای‬          ‫در حقوق تجارت و مدنی‪ ،‬یک اصل وجود دارد مبنی‬
‫را نم ‌یتوان ممنو ‌عالخروج نمود‪ .‬اداره امور مالیاتی تنها در‬  ‫صادره به واحدهای ذیربط خود‪ ،‬مدیران عامل و همه‬            ‫بر اینکه اشخاص حقوقی‪ ،‬دارای شخصیت مستقل از‬
‫مواردی م ‌یتواند اقدام به توقیف اموال و دارای ‌یهای مدیران‬   ‫اعضای هیات مدیره شرک ‌تها (اعم از دارندگان امضاء‬         ‫سهامداران و مدیران خود هستند‪ .‬مواد ‪ ۵۸۳‬و ‪ ۵۸۸‬قانون‬
                                                             ‫مجاز و غیر از آ ‌نها) را در قبال پرداخت مالیات شرک ‌تها‬  ‫تجارت ایران نیز تاکید دارد که شرک ‌تها و همه اشخاص‬
           ‫شرک ‌تها بابت بدهی مالیاتی شرکت نماید که‪:‬‬         ‫مسوول م ‌یشناخت ‌هاست و بابت مالیات شرک ‌تها اقدام به‬    ‫حقوقی‪ ،‬دارای استقلال شخصیت نسبت به سهامداران‬
‫اولا ً‪ :‬بدهی مالیاتی شرکت مربوط به دوران تصدی آن‬             ‫مسدودیت یا توقیف حساب بانکی و اموال و دارایی‌های‬         ‫و مدیران خود هستند و م ‌یتوانند دارای کلیه حقوق و‬
                                                             ‫مدیران شرک ‌تها (اعم از دارندگان امضاء مجاز و غیر از‬     ‫تکالیفی شوند که قانون برای انسا ‌نها قائل است‪ ،‬مگر‬
                                        ‫مدیر باشد‪.‬‬           ‫آ ‌نها) و اعمال محدودی ‌تها و ممنوعیت‌های قانونی علیه‬    ‫حقوق و تکالیفی که بالطبیعه‪ ،‬ویژه انسان است مانند حق‬
‫ثانیا ً‪ :‬بدهی مالیاتی شرکت در دوران تصدی آن مدیر‪،‬‬            ‫همه آنان م ‌ینموده‌است تا ای ‌نکه ب ‌هدنبال شکایات بعضی‬
                                                             ‫از مودیان مالیاتی و مدیران شرک ‌تها مراتب در هیات‬                      ‫پدری و فرزندی و حق ارث و حق نفقه و…‬
                               ‫قطعیت‪ ،‬یافته باشد‪.‬‬            ‫عمومی دیوان عدالت اداری مطرح گردید و منجر به صدور‬        ‫بنابراین‪ ،‬اصل بر ای ‌ناست که دارای ‌یها و تعهدات‬
‫ثالثا ً‪ :‬آن مدیر نیز در دوران تصدی خود از صاحبان‬                                                                      ‫شرک ‌تها از دارای ‌یها و تعهدات صاحبان سهام آنها و از‬
                                                                    ‫دو رای از هیات عمومی دیوان عدالت اداری شد‪.‬‬        ‫دارای ‌یها و تعهدات مدیران آن شرک ‌تها جدا و مستقل‬
                       ‫امضاء مجاز شرکت بود‌هباشد‪.‬‬            ‫در رای نخست هیات عمومی دیوان عدالت اداری که‬
‫رابعا ً‪:‬بدهی مالیاتی قطعیت یافته شرکت در زمان آن‬                                                                                                                  ‫است‪.‬‬
‫مدیر‪ ،‬ب ‌هوسیله خود شرکت‪ ،‬یا از محل اموال و دارای ‌یهای‬           ‫■ بدهی‌های شرکت را خود شرکت‬                         ‫این اصل م ‌یگوید بدهی‌های شرکت را خود شرکت باید‬
                                                                                                                      ‫بپردازد و مالیات اعضای هیات مدیره شرکت را نیز خود‬
            ‫آن شرکت‪ ،‬پرداخت یا تصفیه نشده باشد‪.‬‬                     ‫باید بپردازد و مالیات اعضای هیات‬                  ‫اعضای هیات مدیره باید پرداخت کنند و بدهی شرکاء و‬
‫علی‌ای ّحال م ‌یتوان مسوولیت اجرایی مدیران بان ‌کها‬                                                                   ‫سهامداران شرکت را نیز خود سهامداران و شرکای شرکت‬
                                                                      ‫مدیره شرکت را نیز خود اعضای‬                     ‫باید پرداخت کنند و اصولا ًنمی توان اموال یک شرکت را‬
  ‫را به سه دسته تقسیم نمود که به شرح ذیل م ‌یباشد؛‬                                                                    ‫بابت بده ‌یها و مالیات سهامداران یا مدیران آن شرکت‪،‬‬
‫‪-1‬مسوولیت انفرادی‪ :‬در صورتی‌که مسوولیت ناشی‬                          ‫هیات مدیره باید پرداخت کنند و‬                    ‫توقیف کرد و برعکس‪ ،‬نم ‌یتوان دارایی و اموال یک‬
‫از عمل شخصی و خارج از تصمیماتی باشد که هیات‬                                                                           ‫سهامدار یا یک عضو هیات مدیره یا مدیر عامل شرکت را‬
‫مدیره اتخاذ نموده‌است‪ ،‬مسوولیت انفرادی خواهد بود‪.‬‬                   ‫بدهی شرکاء و سهامداران شرکت را‬
‫در ماده ‪ 133‬لایحه قانون تجارت‪ ،‬مسوولیت انفرادی‬                                                                                          ‫بابت بده ‌یهای شرکت توقیف نمود‪.‬‬
‫مدیران که معاملاتی نظیر معاملات شرکت که متضمن‬                      ‫نیز خود سهامداران و شرکای شرکت‬                     ‫هما ‌نگونه که در بالا گفته شد اصولا ًدر برابر تعهدات‬
‫رقابت با عملیات شرکت باشد‪ ،‬انجام دهند پی ‌شبینی‬                    ‫باید پرداخت کنند و اصولا ً نمی توان‬                ‫و بده ‌یهایی که برای شرکت ایجاد می شود در وهله‬
‫شد‌هاست‪ .‬اگر مدیری شخصا ًتخلفاتی نماید که تخلفات‬
‫مزبور بدون آ ‌نکه اهمال و غفلتی از طرف سایر مدیران به‬               ‫اموال یک شرکت را بابت بدهی‌ها‬                                   ‫نخست‪ ،‬خود شرکت باید پاسخگو باشد‪.‬‬
‫عمل آمد‌هباشد و به اطلاع سایر مدیران نرسد مدیرانی که‬                                                                  ‫این قاعده‪ ،‬چند استثنا دارد که مه ‌مترین آن بده ‌یهای‬
‫بدون سو‌ءنیت در این تخلفات دخالت داشت ‌هاند‪ ،‬مسول‬                    ‫و مالیات سهامداران یا مدیران آن‬
‫نم ‌یباشند و مسوولیت مدیر مزبور‪ ،‬فردی است ولی هیات‬                                                                                                         ‫مالیاتی است‪.‬‬
‫مدیره به محض اطلاع از عملیات مزبور باید فورا ًاقدامات‬                 ‫شرکت‪ ،‬توقیف کرد و برعکس‪،‬‬                        ‫ماده ‪ ۱۹۸‬قانون مالیا ‌تهای مستقیم ایران تصریح‬
‫لازم را برای جلوگیری از تخلفات مذکور به عمل آورد ‪،‬در‬                                                                  ‫نموده‌است که مدیران اشخاص حقوقی‪ ،‬مجتمعا ً یا‬
                                                                   ‫نم ‌یتوان دارایی و اموال یک سهامدار‬                ‫منفردا ً نسبت به پرداخت مالیات‌های اشخاص حقوقی‬
    ‫غیر ای ‌نصورت سایر مدیران نیز مسوول خواهند بود‪.‬‬                                                                   ‫که مربوط به دوران مدیریت آ ‌نها باشد با شخص حقوقی‪،‬‬
‫‪-2‬مسوولیت اشتراکی ‪:‬با توجه به ای ‌نکه تصمیماتی‬                       ‫یا یک عضو هیات مدیره یا مدیر‬
‫که مدیران در خصوص شرکت اتخاذ م ‌ینمایند با اکثریت‬                                                                                       ‫مسوولیت تضامنی خواهند داشت‪.‬‬
‫آراء است‪ ،‬لذا مسوولیت مدیران در ای ‌نصورت‪ ،‬اشتراکی‬                    ‫عامل شرکت را بابت بدهی‌های‬                      ‫همچنین در ماده ‪ ۲۰۲‬قانون مالیا ‌تهای مستقیم ایران‬
‫است‪ .‬عدم حضور مدیران در هیات مدیره و شرکت نکردن‬                                                                       ‫تصریح شده‌است که وزارت امور اقتصادی و دارایی یا‬
‫در را ‌یگیری‪ ،‬رافع مسوولیت نیست و حتی می توان گفت‬                           ‫شرکت توقیف نمود‪.‬‬                          ‫سازمان امور مالیاتی کشور‪ ،‬م ‌یتوانند از خروج مدیر یا‬
‫اظهار عدم اطلاع‪ ،‬خود دلیلی بر غفلت و اهمال و عدم‬                                                                      ‫مدیران مسوول اشخاص حقوقی خصوصی‪ ،‬بابت بدهی‬
‫رسیدگی به امور شرکت است‪ .‬بنابراین نه تنها مدیران‬                      ‫این قاعده‪ ،‬چند استثنا دارد که‬                   ‫مالیاتی شخص حقوقی در دوران مدیریت آنان جلوگیری‬
‫شرکت باید با رایی که موجب مسوولیت است‪ ،‬مخالفت‬                                                                         ‫به عمل آورند‪ .‬بنابراین‪ ،‬قانونگذار در جهت تضمین‬
‫نمایند حتی باید کلیه اقدامات لازم را برای عدم اجرای رای‬               ‫مه ‌مترین آن بدهی‌های مالیاتی‬                   ‫حقوق دولت برای دریافت مالیات‪ ،‬مدیران شرک ‌تها را‬
‫هیات مدیره معمول دارند و در صورت لزوم با ذکر دلیل‬                                                                     ‫(که تصمی ‌مگیرنده اصلی برای دریاف ‌تها و پرداخ ‌تهای‬
‫استعفا داده و تقاضای تشکیل مجمع عمومی را بنمایند‪.‬‬                                    ‫است‪.‬‬                             ‫شرکت م ‌یباشند) برای پرداخت مالیات به دولت با خود‬
‫‪-3‬مسوولیت تضامنی ‪ :‬مسوولیت تضامنی مدیران‬                                                                              ‫شرکت به‌صورت هم‌زمان در مقابل دولت‪ ،‬مسوول دانسته‬
‫بان ‌کها در مقابل شرکت‪ ،‬طی مواد ‪ 130‬و ‪ 143‬لایحه قانون‬        ‫در بیست و نهم دی ماه ‪ ۱۳۸۷‬در این باره صادر گردید‬         ‫و به سازمان امور مالیاتی و وزارت امور اقتصادی و دارایی‪،‬‬
‫تجارت بیان شده‌است‪ .‬با امعان نظر در این مواد ب ‌هنظر‬         ‫مسوولیت پرداخت مالیات در شرک ‌تها‪ ،‬صرفا ً متوجه‬          ‫این امکان قانونی را داده‌است که نسبت به ممنو ‌عالخروج‬
‫م ‌یرسد در مواردی که مدیران مرتکب تقصیر عمد شده یا‬           ‫آن دسته از اعضای هیات مدیره شرک ‌تها که صاحب‬             ‫کردن مدیران شرکت یا توقیف اموال و حساب آ ‌نها بابت‬
‫تعمدا ً موجب خساراتی شوند‪ ،‬مسوولیت آ ‌نها تضامنی‬             ‫امضاء و ذ ‌یصلاح و مسوول در زمینه پرداخت مالیات بر‬
‫خواهد بود‪ .‬در این مواد برای مدیران فرض سو‌ءنیت‪،‬‬              ‫درآمد شرکت در دوران تصدی خود بود‌هاند‪ ،‬دانسته شد‬               ‫مالیات شرکتی که در آن مدیر بود‌هاند اقدام نماید‪.‬‬
‫مستتر م ‌یباشد‪ .‬با توجه به ماده ‪ 130‬قانون فوق‪ ،‬اگر‬           ‫و بخشنام ‌ههای سازمان امور مالیاتی که خلاف این را مقرر‬   ‫بدین‌ترتیب‪ ،‬قانو ‌نگذار خواسته است که راه فرار مالیاتی‬
‫مدیران بر خلاف ماده ‪ 129‬همان قانون‪ ،‬معامله با عضو‬            ‫داشته بود‪ ،‬باطل گردید‪ .‬بدین‌ترتیب آن دسته از اعضای‬       ‫را بر شرک ‌تها و اشخاص حقوقی ببندد و مدیران شرک ‌تها‬
‫هیات مدیره یا مدیرعامل را اجازه دهند و از این طریق‬           ‫هیات مدیره شرک ‌تها که صاحب امضاء مجاز نبود‌هاند و‬       ‫را برای دوران تصد ‌یشان در شرکت از جنبه مالیاتی در‬
‫خساراتی به شرکت وارد شود‪ ،‬مسوولیت تضامنی خواهد‬               ‫مسوولیتی در خصوص پرداخت مالیات شرکت ندارند در‬            ‫برابر دولت‪ ،‬مسوول قلمداد نماید‪ .‬در ماده ‪ ۲۰۲‬قانون‬
‫داشت‪ .‬همچنین لازم به ذکر است که چون مسوولیت‬                  ‫قبال پرداخت مالیات شرکت‪ ،‬مسوول شناخته نشدند‪ .‬در‬          ‫مالیا ‌تهای مستقیم از اصطلاح «مدیر یا مدیران مسوول‬
                                                             ‫رای دوم هیات عمومی دیوان عدالت اداری که در بیست‬          ‫اشخاص حقوقی» استفاده شد‌هاست‪ .‬واژه مسوول این‬
                                                             ‫و هفتم بهمن ماه ‪ ۱۳۹۳‬صادر گردید‪ ،‬ممنو ‌عالخروج‬
                                                             ‫نمودن مدیران و اعضای هیات مدیره شرک ‌تها بابت‬
                                                             ‫بدهی مالیاتی شرکت صرفا ً متوجه مدیرانی دانسته شد‬
                                                             ‫که صاحب امضاء اسناد تعهدآور در دوران تصدی خود‬
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49